اینم پلان تخت جمشید!

 

تصاوير كوچک فايل ضمیمه

پلسازی از قدیم مورد توجه ایرانیان بوده است و از زمان هخامنشیان پلهای بزرگی در ایران ساخته می شده است. به علت نیازی که در این سرزمین به آبیاری وجود داشته و از آنجا که سطح بعضی از رودخانه ها پایین تر از زمین های پیرامون بوده است ، پلهایی که در ایران ساخته می شده ، ساختمانهایی "چند منظوره" محسوب می گردیده اند و عمل سد را نیز انجام می داده اند. بیشتر پلهای قدیمی ایران در واقع "پل-بند" بشمار می رفته اند ، یعنی پل هایی بوده اند که به صورت سد عمل کرده و آب را تا سطحی بالا می برده اند و قابل جاری شدن به زمین های پیرامون می کرده اند.

همچنین ، در هنگام سیلابی این پلهای بندگونه تا اندازه ای کار کنترل سیل را انجام می داده و گاهی نیز به گونه ی انبارهای آب عمل می کرده اند. منظورهایی که برای آن از قدیم در ایران پل ساخته می شده به این ترتیب شامل استفاده پل برای عبور و مرور ، رد کردن سیلابها ، بالا بردن سطح آب رودخانه و نگهداری آب و گاهی نیز نیرودهی بوده است. افزون بر این هدفهای فنی ، ساختمان پلها در ایران همواره با توجه ی خاص به جنبه های هنری و زیبایی پل نیز همراه بوده و این نقطه نظر در آثار بر جای مانده از بعضی از پلهای قدیمی به خوبی منعکس گشته است.

در زمان هخامنشیان تعدادی پلهای بندی در بخش های فارس و خوزستان و میانرودان ساخته شده بوده است که امروزه تنها پایه های این آثار بر جای مانده و پلها و سدهای دوره ساسانی و اسلامی بر روی برخی از این پایه ها بنا شده است.

پل گاومیشان - دره شهر

یکی از نمونه های پلسازی و مدیریت دوران هخامنشی که داستان آن در تاریخ آمده ، ماجرای ساختن پل موقت بر روی رودخانه هلسیپونت بوده که داستان آن در تاریخ هرودت آمده است.
در دوره ی ساسانیان پلسازی بیشتر در بخش های فارس و خوزستان انجام می گرفته و علت آن نیاز زیادی بوده که در این مناطق به پلسازی داشته اند.

پلهای عمده ای که در دوره ی ساسانیان ساخته شده عبارت بوده اند از :

پل و بند شوشتر : درازای این پل سدی متجاوز از پانصد متر است . این پل دارای 41 پایه است که در زمان ساسانیان به سبک رومی ساخته شده است. برای کم کردن فشار ناگهان آب این پل بند در دو طرف دارای تونلهای دریچه ای بوده است.

پل شوشتر - دوره ساسانی

پلهای دختر : در نقاط مختلف ایران پلهایی از قدیم ساخته شده بوده که همگی امروزه به نام پل دختر معروفند. یکی از پلهای دختر ، پلی است که بقایای آن نزدیک سروستان از دوره ی ساسانیان به جای مانده است.

نمونه های دیگر از پلهای دختر که منسوب به آناهیتان ، ایزد آبها ، هستند ، عبارتند از : پل دختر میانه و پل دختر روی تالارود.

پل دختر میانه

پل دختر - شهر پلدختر - لرستان

پل خوراذ : ابودلف سیاح سده ی چهارم هجری پل واقع در شوشتر موسوم به پل خوراذ را با ذکر جزئیات ساختمانی به گونه قابل تحسینی توصیف می کند . وی درباره ی آن پل چنین می گوید :

"در شوشتر پل های متعدد و همچنین سد شاذروان وجود دارد. اینجانب در هیچ یک از نقاط دیگر مانند آن ندیده ام. این منطقه معدن زیادی دارد. بیشتر ساختمانهای آن مربوط به قردجشنس فرزند "شاه مرد" است که از بزرگان ایرانی بشمار می رفته و بیشتر به کارهای عمرانی و ساختمان بناهای محکم و مهم همت می گماشت در آنجا نیز پل عجیب و معروفی است که خواهر او موسوم به خوراذ مادر اردشیر بنا نموده ..."

پل ساسانی یا پل خسرو - بیستون کرمانشاه

پلهای عمده دیگری در زمان ساسانیان ساخته شدند عبارتند از :

پل زال که نزدیک خرم آباد واقع و دهانه ی آن با یک قوس سهمی شکل پوشانیده شده است.

پل زاب که قوس میانی آن دارای شکل سهمی است.

پل روی رودخانه دزفول که به سبک رومی ساخته شده است.

پل دزفول - ساخته شده توسط شاپور ساسانی

پل بین اهواز و جزیره ای به نام کانتارا (قنطره) هندوان و روی کارون. این پل از آجر پخته ساخته شده و بوسیله عضدالدوله ی دیلمی تعمیر گشته است.

پل زر که قوسی است و قوس آن بیضی شکل است.

پل کلهر در فارس.

پل شهرستان روی زاینده رود در اصفهان که دارای سبک رومی است. این پل بر روی سنگ شیست بنا شده است.

پل شهرستان - اصفهان

نمایی دیگر از پل شهرستان

پل لشکر در جنوب غربی ایران که ابن حوقل از آن نام برده است.

پل رودخانه ی خوباهان که مقدسی ذکر آن را کرده است.

پل شاهپوری - لرستان

خانه های قدیمی ایران

اين بنا بخشي از مجموعه مستوفي و شامل دو قسمت اندروني و بيروني بوده است. خانه مستوفي متعلق به محمدعلي مستوفي از تجار شوشتر بوده و به شيوه معماري سنتي در اواخر دوره قاجاريه ساخته شده است.
تزئينات معماري بنا از نوع خوون چيني و كاربندي آجري و ريگ فرش مي باشد. اين خانه در سال 1374 به اداره ميراث فرهنگي شوشتر تبديل شد. اين بنا به شماره 2315 در فهرست آثار ملي




پلان

نما و برش

درب ورودي خانه مستوفي- شوشتر

دالان ورودي خانه مستوفي- شوشتر

نمايي از ضلع جنوبي خانه مستوفي- شوشتر

نمايي از ضلع غربي خانه مستوفي- شوشتر

نمايي از سكوي خانه مستوفي- شوشتر

...................................................................................................................................

خانه مرعشي

منزل مرعشي يكي از خانه هاي قديمي و زيباي موجود در بافت كهن شهر شوشتر است و به شماره 7933 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.



خانه مرعشي يكي از خانه هاي زيبا و قديمي در شوشتر است كه در محله(درعباس) واقع در بافت كهن اين شهر قرار دارد. اين خانه در حريم مجموعه آبشارهاي شوشتر و مشرف به آن وتقريبا در 200 متري بقعه عباس قرار گرفته است. يكي از راه هاي دسترسي به اين خانه از طريق پله هاي ضلع غربي مجموعه آبشارهاي شوشتر مي باشد. اين بنا متعلق به دورة قاجار است كه توسط شخصي بنام سيد محمدحسن مرعشي ساخته شده است.
خانه مورد نظر كه جزء املاك خانه مرعشي است در ابتدا به صورت ويلايي ساخته شده بود به صوري كه اطراف بنا فاقد حصار يا ديوار بود. و در سالهاي بعد اتاقهاي موجود در حياط جنوبي و خود حياط جنوبي و قسمتي از ضلع غربي كوچه به بنا اضافه شد. معمار قسمت قاجاري بنا به احتمال زياد حاج محمد تقي معمار كه از معماران مطرح شوشتر در اواخر دوره قاجار بوده مي باشد. و قسمت پهلوي خانه كار استاد محمد علي هدايت مي باشد.
بنا به طور كل در دو دوره شكل گرفته كه هسته اوليه آن قاجاري است و بناهاي الحاقي آن در دوره پهلوي به بنا اضافه شدند خاندان مرعشي تا سالهاي اخير در اين خانه زندگي كرده، و بعد از آن از طرف شهرداري شوشتر خريداري شد و در سال 84 خانه توسط سازمان ميراث فرهنگي از شهرداري خريداري شد. مساحت عرصه 1426 متر و مساحت اعيان خانه 560 متر مي باشد اين خانه ارزشمند در 17/12/81 با شماره 7933 به ثبت آثار ملي رسيده است.

فایل اتوکدی به صورت عکس

پلان

نما

برش

منزل مرعشي

منزل مرعشي

.........................................................................................................................................

فايل ضميمه

Mostofi.zip (1.18 مگابايت, 92 نمايش)

چکیده ای از آثار تاریخی و جاذبه های گردشگری گیلان